De Atlantikwall

De Duitse strijdkrachten waren er in de jaren 1940 en 1941 niet in geslaagd Engeland te verslaan en richtten hun blik oostwaarts. Na het uitvoeren van een aanval op de Sovjet Unie zou de kans op de zo gevreesde tweefrontenoorlog toenemen. Op 14 december 1941 besloot het Duitse opperbevel daarom tot aanleg van een verdedigingslinie langs de bezette Europese westkust, de ‘Atlantikwall’. De aanleg van deze verdedigingslinie vond in de jaren 1942-1944 plaats. De Atlantikwall was een 2685 kilometer lange verdedigingslinie en liep van Noorwegen, via Denemarken, Duitsland, Nederland en België naar Frankrijk tot aan de grens met Spanje. Deze linie bestond uit verschillende bunkers zoals manschappenverblijven, hospitaalbunkers, magazijnen en artillerie voor zowel tegen vijandige schepen, luchtdoelbatterijen en antitank geschut. Bij deze laatst genoemde bunkers werden veelal verschillende tankversperringen aangelegd, zoals tankgrachten, drakentanden en tankmuren.

 

De leiding van de werkzaamheden bij de bouw van de Atlantikwall lag bij de Organisation Todt. Dit was een overheidsorgaan dat de uitvoering overliet aan de plaatselijke bouwbedrijven, welke onder contract stonden bij de Organisation Todt. De Abteilung Siedlung und Bauten, een afdeling van het Rijkscommissariaat Nederland, was verantwoordelijk voor de bouw van enkele bunkercomplexen in Nederland.

Bunker