Juni 2013

De stoffelijke resten van dienstplichtig soldaat Jan de Ridder zijn vanmorgen herbegraven op het Militaire Ereveld Grebbeberg in Rhenen. De Ridder sneuvelde op 16 mei 1940 nabij Kapelle-Biezelinge in de provincie Zeeland, zo meldt het ministerie van Defensie.

Een detachement van het Regiment Infanterie Oranje Gelderland uit Ermelo droeg de kist naar de laatste rustplaats. De stoffelijke resten van De Ridder zijn op verzoek van zijn nabestaanden overgebracht door de Bergings- en Identificatie Dienst van de Koninklijke Landmacht. Dit gebeurde in opdracht van de Nederlandse Oorlogsgravenstichting.

Op 15 mei 1940, na de capitulatie van de rest van Nederlands werd de strijd in Zeeland voortgezet (tot 17 mei, red). Daarmee probeerden de gealleerden de Duitse opmars te vertragen en Franse troepen gelegenheid te geven te ontkomen. Op 16 mei 1940 trok de eenheid van De Ridder, het 40e Regiment Infanterie, zich terug in Borssele. De Ridder, die een keukenwagen met paarden bestuurde, kwam op een spoorwegovergang onder vuur te liggen en sneuvelde daar. De toen 30-jarige De Ridder kwam uit Achterberg bij Rhenen. Vanwege zijn boerenachtergrond had hij de zorg over de paarden van zijn compagnie.

Nadat de rest van de Nederlandse troepen capituleerden, ging de strijd in Zeeland verder om de Duitse opmars te vertragen en Franse troepen de gelegenheid te geven te ontkomen.De Ridder werd een dag later begraven in Kapelle-Biezelinge en in juni 1940 overgebracht naar de Gemeentelijke Begraafplaats in zijn woonplaats Rhenen. 73 jaar na zijn overlijden is hij nu op het Ereveld Grebbeberg met zijn gevallen kameraden herenigd.

Bron: fpmedia

Eén van de omgekomen bemanningsleden van de vorige week geborgen Dornier-17 bommenwerper blijkt begraven te zijn in Nederland. Dat meldt de nieuwe eigenaar van het wrak, het RAF Museum in Cosford bij Birmingham. Het museum heeft verder een speciale minisite over dit wrak geopend en is met de conservering begonnen.

De unieke Dornier-17-bommenwerper die vorige week werd geborgen uit de Goodwin Sands in het Kanaal, had 4 bemanningsleden, van wie er twee krijgsgevangen werden in Canada.

Na een aantal mislukte pogingen is maandag een Duitse bommenwerper uit de Tweede Wereldoorlog succesvol uit het Kanaal gelicht. Het toestel zou nog het enige overgebleven exemplaar van het type Dornier Do-17 zijn, aldus het museum van de Britse luchtmacht RAF.

Het toestel werd zeventig jaar geleden voor de kust van Kent neergeschoten tijdens de Slag om Engeland. Sindsdien lag het 15 meter diep op de bodem van het Kanaal. In 2008 werd het ontdekt.

De bergingswerkzaamheden kosten volgens de BBC 345.000 pond (405.000 euro). Het is de bedoeling de bommenwerper onder te brengen in het RAF-museum. Eerdere pogingen om het vliegtuig te bergen, waren de voorbije weken mislukt.

De Dornier was oorspronkelijk ontworpen als een snel verkenningstoestel, maar door de Luftwaffe in de jaren dertig omgebouwd tot bommenwerper. Het was een van de belangrijkste toestellen uit de Duitse bommenwerpersvloot tijdens de Slag om Engeland

Een man die jarenlang bekendstond als de Italiaanse Schindler blijkt juist actief te hebben bijgedragen aan de deportatie van Joden. Amerikaanse onderzoekers ontdekten dat het verhaal rond Giovanni Palatucci grotendeels verzonnen is.

Palatucci zou als politiecommissaris van het Italiaanse Fiume (het huidige Rijeka in Kroatië) actief deportaties door de Duitsers hebben gefrustreerd. Hij waarschuwde als er razzia's op komst waren, vervalste of vernietigde documenten en hielp Joden vluchten, was het verhaal. Zo zou hij 5000 Joden hebben gered.

Vanwege zijn verzetsdaden zijn er in veel Italiaanse steden straten of pleinen naar hem genoemd. Dit weekend gebeurde dat zelfs nog in Polino, in Midden-Italië. Ook verleende het Israëlische Yad Vashem hem de eretitel 'Rechtvaardige onder de Volkeren', de officiële erkenning voor zijn daden.

Onderzoekers van het New Yorkse Centro Primo Levi ontdekten echter een totaal ander verhaal toen ze onderzoek deden naar Fiume. Zo woonden er slechts 500 Joden in die stad, waarvan er 412 in Auschwitz terechtkwamen. Palatucci werkte daarbij juist actief samen met de nazi's, bleek uit Duitse en Italiaanse oorlogsarchieven. De documenten die Palatucci zou hebben vernietigd, waren zelfs nog gewoon vindbaar in de archieven.

Ook het verhaal rond de dood van Palatucci was verfraaid. Het klopte dat hij op 36-jarige leeftijd in Dachau stierf, maar hij was daar niet terechtgekomen vanwege zijn verzet, maar omdat hij geld had verduisterd en contact had gehad met de Britten.

"Palatucci is juist een voorbeeld van het grote aantal Italiaanse beambten dat stilzwijgend, zelfingenomen en welwillend Mussolini's keuzes omarmden", oordeelt het Centro Primo Levi. In de brief wordt er ook op gewezen dat Palatucci niet eens commissaris was geworden.

De onderzoekers stellen dat de mythe rond Palatucci in de jaren 50 is verzonnen, omdat zijn ouders dan geld van de overheid zouden krijgen. Het heldenverhaal werd maar al te graag geloofd in Italië, omdat men zich schaamde voor de collaboratie met de Duitsers.

Vanwege de onthullingen heeft het Amerikaanse Holocaust Museum verwijzingen naar Palatucci uit een tentoonstelling gehaald. Yad Vashem onderzoekt of Palatucci de eretitel voor Jodenbeschermers zal worden ontnomen. Het Vaticaan, dat Palatucci als martelaar heilig wilde verklaren, onderzoekt of de procedure van de heiligverklaring moet worden stopgezet.

Kennedy maakte kort voor en na WO II drie reizen naar Duitsland. Was John F. Kennedy een heimelijke bewonderaar van Adolf Hitler? Uit dagboekfragmenten en brieven uit de jaren dertig en veertig blijkt dat de latere president van de VS onder de indruk was van de Duitse Reichskanselier. Nog in juli 1945 schrijft hij over Hitler: 'Als de haat die hem nu omringt eenmaal verdwenen is, dan zal hij te voorschijn komen als een van de belangrijkste personen die ooit geleefd heeft.'

Drie reizen maakte Kennedy in de jaren dertig en veertig naar Duitsland. In 1937 en 1939 trok hij er al rond. 'We zijn door de Reno-vallei getrokken en het is prachtig, onder meer vanwege de vele kastelen langs de route. De stadjes zijn stuk voor stuk beeldschoon, hetgeen bewijst dat de noordelijke rassen zeker superieur zijn aan de Romaanse,' schrijft de Amerikaanse toerist enthousiast over het met Duitse invloeden doorspekte gebied. 'Die Duitsers kunnen er wat van,' vervolgt hij, 'daarom moeten wij ons achter hen scharen, om ze te beschermen.'

In juli 1945, het Derde Rijk was vernietigd, liep hij opnieuw door Berlijn en daalde hij af naar de bunker van Hitler: 'De Russen betwijfelen of hij echt dood is.'

Een Duitse uitgever publiceert volgende week brieven en dagboekfragmenten over de Duitse reizen van de jonge Kennedy (John F. Kennedy. Unter Deutschen. Reisebücher und Briefe 1937-1945). Sommige teksten waren al bekend, maar nog niet eerder onder één titel beschikbaar.

De publicatie valt samen met de 50-jarige verjaardag van het bezoek dat Kennedy als president aan Berlijn bracht. Hij sprak daar in juni 1963, de Muur tussen Oost en West was net gebouwd, zijn beroemde woorden: 'Ich bin ein Berliner.' President Obama treedt de komende maand in de voetsporen van zijn voorganger.

Kennedy sprak in 1963 zijn legendarische woorden nabij het Rathaus van Schöneberg. Het was niet zijn eerste bezoek aan Duitsland. Hij was in 1937 als student in München ('laat opgestaan, niet geheel fris'), waar hij constateert dat Hitler, 'dankzij de propaganda', in Duitsland populairder is dan in het buitenland. Na een bezoek aan Keulen vraagt hij zich af of het fascisme in de Verenigde Staten mogelijk zou zijn. Geen woord over de politiek die Joden in Nazi-Duitsland als tweederangs burgers en erger kwalificeert.

In mei 1939 is Kennedy opnieuw in Duitsland. Hij bezoekt Danzig, waarna hij doorreist naar Warschau, waar hij opmerkt dat de meisjes in de Poolse hoofdstad niet al te willig zijn en waar hij melding maakt van een affaire met 'een gescheiden Roemeense prinses'.

In Danzig, toen deel van Duitsland, heeft hij eerder met veel nazileiders gesproken: 'De situatie is er zeer gecompliceerd'. En: 'een hoop Heil Hitler, enzovoorts'. In juli 1939 schrijft hij aan een vriend dat hij niet gelooft dat het binnenkort oorlog wordt. 'Ben in september terug en zal je dan vertellen over mijn prinses.'

In juli 1945 is Kennedy terug. Hij loopt in het gevolg van de Amerikaanse minister van Marine door Berlijn. 'De vrouwen doen alles voor een maaltijd.' In Berchtesgaden, nabij Hitlers Adlerhorst, rookt hij sigaren die buitgemaakt zijn in een gepantserde wagen van Hermann Göring. Op die avond bedenkt Kennedy zich dat de haat voor Hitler in de jaren zal omslaan in bewondering voor 'een van de grootste persoonlijkheden uit de menselijke geschiedenis'. De Holocaust komt in de dagboeken van Kennedy nergens voor. 'Deze opmerkelijke bewondering voor het fascisme is op zijn zachtst gezegd opmerkelijk,' zegt de Duitse samensteller van het boek in een interview met de Frankfurter Allgemeine Zeitung.

Vijf maanden na zijn beroemde rede in Berlijn werd de populaire Amerikaanse president in het Texaanse Dallas doodgeschoten.

Bron: de Volkskrant

Het object van de maand juni 2013 is nu te bekijken in het object van de maand juni 2013.

Met vriendelijke groet,

Sander Steenbakker

Onderzoekers van het Amerikaanse Holocaust-museum hebben 400 bladzijden uit de dagboeken van nazi-kopstuk Alfred Rosenberg teruggevonden. Na jarenlang speurwerk werden de stukken uit de jaren 1936-1944 aangetroffen bij de academicus Hebert Richardson in de staat New York. Die weigert elk commentaar.

Mogelijk heeft Richardson de dagboekfragmenten gekregen van een medewerker van Robert Kempner, een van de aanklagers tijdens het proces van Neurenberg, waar Rosenberg in 1946 ter dood werd veroordeeld. Kempner werd er al van verdacht dat hij de dagboeken had meegenomen na het proces, waar ze als bewijs waren gebruikt. In 1956 citeerde Kempner eruit in zijn memoires.

Verdwenen

Na Kempners dood, in 1993, gaven zijn kinderen de papieren van hun vader aan het Holocaust-museum, maar de dagboeken van Rosenberg en andere documenten waren verdwenen. Het Holocaust-museum vond later tienduizenden documenten terug, onder meer bij Kempners voormalige secretaris. Via hem zijn de dagboeken mogelijk bij Richardson terechtgekomen. Het museum zal later deze week op een persconferentie opening van zaken geven.

Nieuw inzicht

Volgens het museum geven de stukken nieuw inzicht in de Holocaust en andere thema's uit de geschiedenis van het Derde Rijk. Het zou op bepaalde punten gevestigde opvattingen weerspreken, maar ook hier wil het museum nu niet over uitweiden. Rosenberg was een van de eerste nazi's. Hij gold als een nazi-ideoloog met extreem antisemitische en antichristelijke opvattingen. Hij bepleitte een nieuwe heidense "religie van het bloed". Tijdens de oorlog was hij minister voor de bezette Oost-Europese gebieden en hield hij zich bezig met de organisatie van de roof en het verzamelen van Joodse bezittingen.

Bron: NOS.nl

In het voormalig vernietigingskamp Sobibor in Polen is een ondergrondse tunnel en een identiteitsplaatje van een Amsterdamse jongen gevonden. Dat meldde de Stichting Sobibor vrijdag.

De tunnel werd mogelijk gegraven door gevangenen van het Sondercommando, die onder meer de lichamen van Joodse gevangenen moesten verbranden. Een plaatselijke archeoloog, Wojciech Mazurek, denkt dat de tunnel voortijdig is ontdekt door de nazi's en dat er dus niemand door heeft weten te ontsnappen.

Het gevonden identiteitsplaatsje is van David Zak. Hij werd in Amsterdam geboren en als 8-jarige jongen met het beruchte kindertransport van 6 en 7 juni 1943 uit kamp Vught weggevoerd naar Westerbork. Vanuit daar belandde hij in Sobibor.

Bron: Volkskrant

Zeeuwse veteranen zijn zaterdag in Middelburg bijeen voor de jaarlijkse Veteranendag.

Er zijn toespraken en een kranslegging op het Abdijplein en een defilé op de Markt. Verder rijden er oude legervoertuigen door de stad en maken vliegtuigen uit de Tweede Wereldoorlog een fly-over.

Bron: PZC

Vorige week donderdag doopte burgemeester René Verhulst van Goes de stoomlocomotief Enter in het Tractiegebouw Stoomtrein Goes – Borssele (SGB), door er met succes een fles champagne op los te laten.

“In veel opzichten een unieke gebeurtenis want je doopt niet elke dag een locomotief”, zei Verhulst, “Een kleine stap voor mij maar een grote stap voor de SGB.” SGB-voorzitter Rinus de Bart wees op een mijlpaal die hiermee was bereikt. Ook dankte hij vrijwilligers, sponsoren en donateurs voor hun inzet. Stoomlocomotief USATC 4389 werd in 1943 gebouwd voor het US Army Transportation Corps. De loc werd naar Europa verscheept om na de invasie achter de linies een rol te spelen in de logistiek van de geallieerde strijdmachten. Na de oorlog werd de locomotief verkocht aan de Oranje Nassaumijnen. In 1972 verwierf de Stoomtrein Goes-Borsele (SGB) de locomotief, waarna deze in 1982 in gebruik werd genomen op de eigen museumspoorlijn.

Toen werd de machine vernoemd naar ingenieur H.F. Enter, destijds bij NS de contactpersoon voor de museumlijnen. In 2001 werd de locomotief buiten dienst gesteld omdat zij aan een restauratie toe was. In 2011 begonnen de SGB-vrijwilligers aan deze zeer grondige restauratie, waarbij de locomotief een nieuwe ketel en een nieuw machinistenhuis kreeg en waarbij verbouwingen uit het verleden ongedaan werden gemaakt, zodat de uiterlijke staat van 1943 weer in ere werd hersteld.